Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 26.08.2012 οι τριήμερες εκδηλώσεις μνήμης από τις ακροδεξιές ταραχές στο Ρόστοκ κατά των μεταναστών, από τις 22 μέχρι τις 24 Αυγούστου 1992.
Την Κυριακή μίλησε ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιόαχιμ Γκάουκ επισημαίνοντας ότι «η δημοκρατία οφείλει να μπορεί να υπερασπίσει τις αξίες και τους θεσμούς της» και πως «χρειάζεται θαρραλέους πολίτες που δεν απεκδύονται των ευθυνών τους, αλλά και κράτος που θα είναι σε θέση να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και τη ζωή όλων των πολιτών».
Στο ίδιο πλαίσιο και το κάλεσμα ευθύνης της υφυπουργού Μαρίας Μπέμερ εντεταλμένης για την κοινωνική ενσωμάτωση των ξένων με το οποίο καλεί την πολιτεία, τις αρχές, τους πολίτες, τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ και τον επιχειρηματικό κόσμο: «Να δραστηριοποιηθούν καθημερινά και με συνέπεια κατά του αποκλεισμού και της μισοξενίας».
Παραθέτουμε ορισμένα βασικά αποσπάσματα από το κάλεσμα ευθύνης της υφυπουργού.
«Οι ταραχές στο Λιχτενχάγκεν εκφράζουν το ποδοπάτημα κάθε ανθρώπινης αξίας και συνιστούν ένα σαφές ορόσημο. Οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με συνέπεια το μίσος, τη βία και τη μισοξενία.
Αυτό ισχύει κατ’ αρχήν για την αστυνομία και τις υπηρεσίες ασφαλείας, οι οποίες οφείλουν να παρεμβαίνουν πάραυτα όταν στιγματίζονται οποιοιδήποτε άνθρωποι ή απειλείται η ζωή τους λόγω της καταγωγής τους.
Η παταγώδης αποτυχία εκπλήρωσης αυτού του καθήκοντος κατά τη διάρκεια των ταραχών στο Ρόστοκ δεν πρέπει να επαναληφθεί!
Οι μετανάστες στη χώρα μας πρέπει να εμπιστεύονται την εύρυθμη λειτουργία του κράτους δικαίου. Σήμερα το ζήτημα αυτό αποκτά θεμελιώδη σημασία με αφορμή τα πρωτοφανή εγκλήματα της ακροδεξιάς τρομοκρατικής ομάδας Εθνικοσοσιαλιστικό Untergrund. Οι υπηρεσίες ασφαλείας υποχρεούνται πλέον να επανακτήσουν την εμπιστοσύνη των μεταναστών».
«Το κάλεσμα ευθύνης αφορά όμως και στους απλούς πολίτες. Η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός δεν εκφράζονται μόνον μέσω της βίας. Εκρηκτικό δυναμικό συνιστούν και οι προκαταλήψεις και τα συνθήματα, που προκαλούν σύγχυση και επιθετικότητα, και καλλιεργούν κλίμα περιφρόνησης προς τις μειονότητες.
Γι αυτό ο πολίτης οφείλει να επαγρυπνεί ώστε να καταπνίγονται εν τη γενέσει τους τέτοιες εκφάνσεις. Δεν επιτρέπεται να ανεχόμαστε στην καθημερινότητά μας την παραμικρή παραγκώνιση των συνανθρώπων μας. Ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να αντιδρά στη μισαλλοδοξία και να προασπίζει σχέσεις αλληλοσεβασμού με τους συμπολίτες μας. Εάν η κοινωνία των πολιτών λειτουργεί αποτελεσματικά, τότε δεν υπάρχει καλύτερη προστασία κατά του αποκλεισμού και της μισοξενίας.»
«Είναι αναγκαία η δημιουργία κοινωνικού κλίματος, το οποίο για τις ξένες οικογένειες θα συνιστά κοινωνικό εμπλουτισμό και όχι επιβάρυνση.
Οι μετανάστες χρειάζονται ένα σαφές μήνυμα για να πεισθούν πως είναι ευπρόσδεκτοι και πως εκτιμάται η προσφορά τους. Το μήνυμα αυτό οφείλουν να στείλουν οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ. Πρέπει να προβάλλονται πιο συχνά οι δεξιότητες, οι ικανότητες και οι επιδόσεις των μεταναστών με λόγο και εικόνες. Πρέπει να παρουσιάζεται η ομαλή καθημερινότητα με τις πραγματικές της αξίες και τα στάνταρ του πολιτισμικού και κοινωνικού πλουραλισμού μας. Σε αυτό οφείλουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο και οι επιχειρηματίες και τα σχολεία και τα πανεπιστήμια.
Το μήνυμα είναι σαφές: Η Γερμανία είναι πατρίδα όλων των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σε αυτήν ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.»