Εναλλακτικούς τρόπους διευθέτησης του ζητήματος των πολεμικών επανορθώσεων της Γερμανίας στην Ελλάδα συζήτησαν οι συμμετέχοντες σε σχετική εκδήλωση στο Βερολίνο.
Το ζήτημα της καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία στην Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο χθεσινής εκδήλωσης στα γραφεία του Ευρωκοινοβουλίου στο Βερολίνο. Πολιτικοί και επιστήμονες που συμμετείχαν συγκλίνουν στην άποψη ότι η Γερμανία δεν θα δεχόταν ποτέ το σενάριο της άμεσης πληρωμής επανορθώσεων στην Ελλάδα.
Θα μπορούσε το ζήτημα να εξεταστεί στο πλαίσιο ενός νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους; Ο Άμπρεχτ Ριτσλ, ιστορικός της Οικονομίας στο London School of Economics εκτιμά «ότι η καλύτερη λύση συνίσταται στο να πάψει να διακηρύσσει κανείς τη λέξη επανορθώσεις. Θα έλεγα ότι η πολιτική των συμβόλων είναι ουσιαστική πολιτική και αυτό που χρειάζεται από γερμανικής πλευράς είναι μία συμβολική πράξη που θα ικανοποιήσει την ελληνική κοινή γνώμη και θα ξαναδώσει στους Έλληνες την αξιοπρέπειά τους. Στη συνέχεια μπορούμε να συμφωνήσουμε και για τα οικονομικά ζητήματα, καθώς ο καθένας ξέρει ότι πρέπει να βρεθούν οικονομικές λύσεις. Αυτό το ξέρουν όλοι στο Βερολίνο».
Φόβος για μαζικές διεκδικήσεις
Ένα είδος «σιωπηρής» αναγνώρισης των γερμανικών οφειλών θα είχε καλές πιθανότητες να κερδίσει κι άλλους συμμάχους στη γερμανική πολιτική σκηνή, εκτιμά η Ανέτε Γκροτ, βουλευτής της γερμανικής Αριστεράς και πρόεδρος της μεικτής ελληνογερμανικής κοινοβουλευτικής ομάδας.
«Θα μπορούσα να φανταστώ αυτό το ενδεχόμενο. Είναι ένα πικρό ποτήρι που θα ήταν κι άλλοι διατεθειμένοι να πιουν. Ο μεγαλύτερος φόβος στο μυαλό των γερμανών πολιτικών είναι ότι ‘αν πληρώναμε πολεμικές αποζημιώσεις σε μία χώρα, θα ακολουθούσαν μετά και οι υπόλοιπες”. Άρα πρέπει να βρούμε έναν άλλο όρο για το ζήτημα», έκτιμά η Αν. Γκροτ.
Η προσέγγιση αυτή βρίσκει σύμφωνο τον ευρωβουλευτή των γερμανών Φιλελευθέρων Γιώργο Χατζημαρκάκη, ο οποίος θεωρεί όμως απαραίτητη προϋπόθεση τη γερμανική αναγνώριση ότι υφίσταται ζήτημα αποζημιώσεων και την ετοιμότητα της Ελλάδας να διευθετηθεί οριστικά το ζήτημα σε υλικό επίπεδο: «Πιστεύω ότι χρειάζεται ένα πακέτο, το οποίο θα προβλέπει απομείωση του ελληνικού χρέους, όπως έγινε με τη Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρέπει να καταβληθούν όμως και χρήματα. Αυτό δεν γίνεται μόνο με κούρεμα. Ένα επενδυτικό ταμείο, στο οποίο η Γερμανία θα μπορούσε να συμβάλει ενεργά, θα ήταν μία ενδεχόμενη λύση».