Η μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας Ομιλία και συζήτηση με τον καθ. δρ. Hans Eideneier

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014, στις 18:00

στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο
Mittelstrasse 33, 12167 Berlin, (U+SBahnhofRathausSteglitz)

Τόσο η γλώσσα της ποίησης όσο και της πεζογραφίας βασίζεται από την εποχή του Ομήρου ως σήμερα στη ενότητα λόγου, μέλους και ρυθμού. Από τότε που εφευρέθηκε η τυπογραφία και μετά έχουμε γίνει περισσότερο αναγνώστες γραπτών κειμένων, που τα διαβάζουμε με τα μάτια, ενώ στην αρχαιότητα και κατά τον μεσαίωνα η πρόσληψη των κειμένων και του ποιητικού λόγου γινόταν μέσω της ακοής. Ο ακροατής, δηλαδή το κοινό, είχε μάθει να ακούει και γνώριζε και αναγνώριζε – αυτό σημαίνει το „αναγιγνώσκω“ – τον πεζό και τον ποιητικό λόγο αποθηκεύοντάς τον στην πολιτιστική του μνήμη. Μόνο με την προφορική απόδοση ή την απαγγελία έπαιρναν τα κείμενα ζωντάνια, ώστε το κοινό τους να είναι πρόθυμο να τα αποδέχεται.

Παρατηρούμε επίση ότι ακόμη και σήμερα η παράδοση αυτή, δηλαδή η ιδιαίτερη αξία της προφορικής μορφής του λόγου, δεν έσβησε και φαίνεται να παίρνει νέα δυναμική με τα τραγούδια του Rap.

Διοργανωτής:

Σύλλογος ´Έλληνες Επιστήμονες Βερολίνου / Βρανδεμβούργου

σε συνεργασία με την Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου

Βιογραφικό Σημείωμα

Καθ. δρ. HansEideneier

Γεννήθηκε το 1937 στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία, Βυζαντινολογία, Νεοελληνική Φιλολογία, Ιστορία, Φιλοσοφία και Γλωσσολογία στα πανεπιστήμια Tübingen, Αμβούργου, Θεσσαλονίκης και Μονάχου. Το 1966 ανακηρύχτηκε Dr. Phil.του Πανεπιστημίου του Μονάχου.

Από το 1969 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας Βυζαντινολογία, Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία πρώτα ως λέκτορας, από το 1974 ως υφηγητής και από το 1975 ως καθηγητής της Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας.

Το 1994 ανέλαβε καθήκοντα τακτικού καθηγητή στην έδρα της Bυζαντινολογίας και Nεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, όπου και δίδαξε ως στο 2002.

Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής το 1978/79 και το 1989 στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, το 1981 στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης στο Ρέθυμνο και το 1998 στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου.

Την Πρωτοχρονιά του 2003 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. Το Μάιο του 2005 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.

Το 2007 του απονεμήθηκε το παράσημο ΣΟΛΟΙ από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στα δημοσιεύματά του έχει κατά κύριο λόγο ασχοληθεί με φιλολογικά προβλήματα της μεσαιωνικής δημώδους γραμματείας, εκδόσεις κειμένων της πρώιμης νεοελληνικής, τη διδασκαλία των νεοελληνικών σε γερμανόφωνους, καθώς και με μεταφράσεις νεοελληνικής λογοτεχνίας στα γερμανικά.